زخم های شریانی

زخم های عروقی به دو دسته زخم های وریدی و زخم های شریانی یا ایسکمیک تقسیم بندی می شوند.

زخم‏های شریانی نتیجه ایسکمی  بافت بدلیل نارسایی شریانی  می‏باشند و زخم‏های شریانی پا به دلیل نارسایی خونرسانی به قسمت تحتانی پا مرتبط  با بیماری عروقی محیطی مانند انسداد یا تنگی شریانی ایجاد می گردد. سایر مشکلات در دیواره شریانی مثل واسکولیت ممکن است همین اثر را داشته باشد.

-خصوصیات درد زخم های شریانی

معمولاً شدید در هنگام ورزش، شب هنگام خواب یا استراحت وجود دارد.

با آویزان کردن پاها تسکین می یابد.

-خصوصیات زخم

تشخیص شامل ارزیابی بالینی و تست‏‎های تشخیصی می‏باشد.

زخم مشخصا در اطراف قوزک خارجی پا، پشت پا، نوک انگشتان یا بین انگشتان ایجاد می گردد اما تروما ممکن است زخم‌های شریانی را بیشتر در مناطق پروکسیمال پا ایجاد کند که این امر می‏تواند منجر به تشخیص اشتباه بین زخم‌های وریدی و شریانی شود.

لبه‏های زخم صاف، مشخص و منظم است.

زخم اغلب عمقی و درگیرکننده بافتهای زیرین است و تاندونها ممکن است اکسپوز باشند و اگزودا نیز کم است.

بستر زخم رنگ پریده، خاکستری یا زرد است و معمولاً بافت اسکار نکروتیک خشک وجود دارد.

.پوست اطراف زخم رنگ پریده یا پورپوریک، براق و سفت و بدون مو است

درمان زخم های شریانی

هدف اول درمان باید برقراری مجدد جریان خون باشد، بدون خونرسانی کافی زخم درمان نمی‏شود. برای این منظور بیمار باید به جراح عروق به منظور برقراری خونرسانی مجدد ارجاع داده شود.

قسمت دیگر مواجهه با این مشکل مراقبت از زخم بیمار است. بطور کلی درمان بیماران مبتلا به زخم‌های شریانی پا بر پایه این موارد است

کاهش علائم

درمان موضعی زخم

آموزش بیمار

اصول مراقبتی برای بیماران با زخم‌ های شریانی

برای پیشگیری از ایجاد زخم در بیماران مبتلا به مشکلات شریانی باید مواردی که درذیل آمده است حتما رعایت شوند و به بیمار آموزش داده شوند.

معاینه روزانه ساقهای پا و پاها

بررسی منظم پا و ناخن توسط متخصص مربوطه

اجتناب از پوشیدن لباس یا کفش تنگ، استراحت دادن به پا در وضعیت آویزان به منظور افزایش جریان خون شریانی به پاها

اجتناب از ترومای مکانیکال و پیشگیری از هرگونه بدترشدن وضعیت عضو (پا)

کنترل موثر درد

حفظ بهداشت پوست و رطوبت دهی مجدد به پوست خشک

مقاله برگرفته شده از کتاب “Chronic Wound Care” از پروفسور “Gari Sibbald“